Kurkumina - złoty lek

Kurkuma, czyli Curcuma longa, znana również jako składnik curry, od dawna jest ceniona za swoje właściwości zdrowotne. Jednym z obszarów, w którym wykazuje ona obiecujący potencjał, jest łagodzenie bólu i działanie przeciwzapalne.

Kurkumina, główny związek bioaktywny w kurkumie, ma wiele właściwości terapeutycznych, takich jak działanie przeciwnowotworowe, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, przeciwpasożytnicze i przeciwutleniające. Dodatkowo, wykazuje zdolność do poprawy nastroju i działa przeciwalergicznie.

W kontekście łagodzenia bólu, kurkumina wykazuje efekty przeciwbólowe w różnych jego rodzajach, takich jak ból neuropatyczny, ból spowodowany oparzeniami, ból nowotworowy, ból stawów czy potreningowe DOMSy (opóźniona bolesność mięśniowa). Działa ona poprzez zmniejszanie produkcji mediatorów zapalnych, takich jak cytokiny prozapalne i tlenki azotu, co przyczynia się do redukcji stanów zapalnych.

Dodatkowo, kurkumina może wspomagać w leczeniu bólu neuropatycznego poprzez regulację układu noradrenergicznego i serotoninergicznego oraz zmniejszanie poziomu cytokin zapalnych w ośrodkowym układzie nerwowym.

Mimo, że kurkumina wykazuje obiecujące właściwości przeciwbólowe, jej niski stopień rozpuszczalności, podatność na hydrolizę i fotodegradację, słabe wchłanianie, szybki metabolizm i eliminacja ograniczają jej skuteczność. Dlatego prowadzone są badania nad różnymi sposobami zwiększenia jej biodostępności. – Jedną z metod jest połączenie jej z piperyną, która znacznie zwiększa jej biodostępność.

W rezultacie, kurkumina może stanowić obiecującą opcję w łagodzeniu bólu związanego z różnymi schorzeniami, w tym skutecznych suplementów diety np. na dolegliwości stawowe lub wspomagające leczenie licznych chorób związanych z chronicznym bólem i stanami zapalnymi.

Bibliografia:

Sun, J., Chen, F., Braun, C., Zhou, Y. Q., Rittner, H., Tian, Y. K., Cai, X. Y., & Ye, D. W. (2018). Role of curcumin in the management of pathological pain. Phytomedicine, 48, 129–140. https://doi.org/10.1016/J.PHYMED.2018.04.045